Aant

Overwin je tegenslag.

Als dat voor iemand gold, dan was dat wel voor Aant.

Vroeger vond hij school stom. Mensen vertrouwde hij niet. Vaak maakte hij ruzie. De politie kende hem. Drinken kon hij als de beste en schulden maken ook.

En toch …

Wilde hij dat het anders was. Wilde hij daar ook wat aan doen. Maar wat?

Een aantal jaren geleden leerde ik hem via het wijkteam kennen. Hij wilde wel met mij in de bibliotheek afspreken. Daar vertelde hij steeds meer over zijn leven. Dat hij veel fouten had gemaakt, maar dat hij wilde leren. Leren hoe hij het anders kon doen.

Hij vertelde mij dat hij op zijn werk iemand moest inwerken. Maar dat lukte maar niet. Zijn collega begreep maar niet wat hij bedoelde. Het bleek dat Aant niet goed kon uitleggen, lezen en schrijven. Hij was laaggeletterd.

Laaggeletterdheid
Volgens Stichting Lezen en Schrijven is er sprake van laaggeletterdheid als een volwassene moeite heeft met lezen, schrijven en / of rekenen. Vaak vindt diegene het ook lastig om met een computer of smartphone om te gaan. En dat heeft grote gevolgen.

Laaggeletterden:
• vinden minder snel een baan.
• hebben vaak een slechtere gezondheid.
• hebben minder grip op hun geldzaken.
• schamen zich dikwijls en voelen zich buitengesloten.
• kunnen minder meedoen aan onze maatschappij.

De plek voor Taal
Na een poos schaamde Aant zich niet meer dat hij laaggeletterd was. Hij begon aan verschillende mensen uit te leggen wat het voor hem inhield. We werden zelfs geïnterviewd door een krant.

Ik leerde steeds meer laaggeletterden kennen. En zo ontstond “De plek voor Taal”. Tijdens deze bijeenkomsten werd er altijd:
• voorgelezen.
• een taalspelletje gedaan.
• een onderwerp besproken, behandeld en uitgevoerd.

Naar de dokter
De groep wilde leren welke vragen ze aan een dokter konden stellen. Ik geloof dat je het meeste leert, als je het geleerde in de praktijk uitvoert. Dus niet alleen praten, maar DOEN!

En zo gebeurde het. Iedere deelnemer had twee vragen bedacht. Ik had ondertussen een afspraak met de dokter gemaakt. Vervolgens zijn we allemaal op de fiets naar de dokter gegaan. En iedere deelnemer durfde zijn vragen te stellen!

Vervolg
Aant werd taalambassadeur. Hij gaf voorlichting en stond op het toneel. Na het traject bij mij is hij naar school gegaan. Daar heeft hij zijn certificaten voor lezen, spreken, luisteren en schrijven gehaald.

Aant
Later vertelde Aant mij dat hij door deze bijeenkomsten eindelijk naar de dokter durfde te gaan. Hij kreeg de hulp waarom hij vroeg.

Op 1 mei dit jaar vertelde hij mij dat hij chemo kreeg. En vandaag is zijn uitvaart.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *